นำถังที่เตรียมไว้มาหาตำแหน่งเจาะรูสำหรับลอดสายปลั๊กเครื่องปั๊มน้ำ สำหรับถังที่จะใช้เป็นถังไม้หรือถังสังกะสี บัวรดน้ำ อ่างน้ำก็ได้ แต่ต้องเลือกวัสดุที่กันน้ำ ในกรณีที่เป็นอ่างไม้ก็อาจจะรองด้วยพลาสติกด้านในกันน้ำรั่วซึม 2. เมื่อได้ตำแหน่งแล้ว ใช้ดอกสว่านดอกเล็กเจาะรูนำไปก่อน จากนั้นจึงตามด้วยดอกสว่านขนาดใหญ่ ป้องกันถังไม้แตก เจาะรูเล็ก ๆ นำร่องไปก่อน ตามด้วยดอกสว่านขนาดใหญ่ เลือกที่ขนาดสว่านเจาะแล้วได้ช่องกลมใหญ่กว่าหัวปลั๊กปั๋มน้ำ 3. นำปั๊มน้ำมาติดตั้งบริเวณพื้นถัง แล้วนำปลั๊กไฟลอดออกไปบริเวณรูที่เจาะเอาไว้ 4. นำกาวมหาอุดหรืออีพ็อกซี่แบบปั้นได้มาอุดช่องว่างที่ถัง ทั้งด้านในและด้านนอกรอให้แห้งแข็งประมาณ 5 นาที กรณีที่ไม่มีกาวชนิดนี้จะใช้ดินน้ำมันที่เด็ก ๆ เล่นกันก็ไม่ผิดกติกา 5. ขั้นตอนต่อไปเราจะเตรียมเชื่อมต่อสายยางเข้ากับหัวก๊อกน้ำ สายยางเลือกชนิดใสจะได้ดูกลมกลืนไปกับน้ำ และใช้แบบที่เป็นเส้นตรงแข็ง ๆ ไม่คดโค้ง ลองวัดตำแหน่งคร่าว ๆ ที่จะติดสายยางเข้ากับก๊อกน้ำ ทากาวอีพ็อกซี่ที่ใช้สำหรับงานอุตสาหกรรมลงบนสายยาง หลังจากทากาวที่สายยางแล้วให้รีบติดเข้ากับตัวก๊อกน้ำ โดยให้สายยางอยู่ชิดขอบด้านในหัวก๊อก ไม่ต้องกังวลเรื่องขนาดสายยางที่เล็กกว่าช่องก๊อก เพราะเราตั้งใจให้เล็กกว่า เพื่อเว้นพื้นที่ที่เหลือเอาไว้ เวลาน้ำไหลผ่านออกมาจะบังสายยางดูเหมือนน้ำออกมาจากก๊อกจริง ๆ 6.
สกลนคร พอเก็บเงินได้แล้วจึงได้ชักชวนภรรยาลาออกจากงาน มาทำการเกษตร ควบคู่กับการศึกษาด้านธรรมชาติบำบัด เกี่ยวกับพืชสมุนไพรต่างๆ พร้อมกับสนใจศึกษาธรรม นั่งสมาธิ และอ่านหนังสือธรรมจากพระเกจิอาจารสายวิปัสสนาหลายรูป โดยเฉพาะชีวประวัติของพระอาจารฝั้น อาจาโร พระเกจิสายวิปัสสนากรรมฐานที่มีถิ่นกำเนิดใน อ. สกลนคร จากนั้นตนก็ได้ออกบวชเพื่อทำสมาธิ ปลีกวิเวกตามป่าเขา หาความรู้ เป็นเวลากว่า 5 ปี และตั้งใจนำความรู้ที่ไปพบ ไปเจอออกมาทำประโยชน์แก่สังคม อาจารย์เดโช สู่โนนทอง กล่าวต่อว่า จากการอ่านหนังสือ พระอาจารย์ฝั้น อาจาโร ที่กล่าวว่า เมื่อครั้งเดินธุดงค์ในป่าลึกไม่มีแหล่งน้ำ พระสงฆ์ไม่มีน้ำดื่ม จึงจำเป็นต้องเจาะน้ำไผ่เพื่อเอาน้ำมาดื่มขณะอยู่ในป่า และพบว่าพระบางรูปหายจากอาการอาพาธ ปี พ. ศ.